Inwestycje w OZE, głównie panele fotowoltaiczne, cieszą się coraz większą popularnością z powodu wzrostu kosztów energii elektrycznej, a także różnych atrakcyjnych programów dofinansowań z budżetu państwa i środków unijnych. Przedsiębiorcy decydują się na takie instalacje zarówno na własny użytek, jak i w celu odsprzedaży nadwyżek wyprodukowanego prądu. Jak prawidłowo rozliczyć inwestycje OZE pod kątem rachunkowo-podatkowym? Czy pomóc w tym może księgowość dla małych firm?
Inwestycje OZE a Klasyfikacja Środków Trwałych
W Klasyfikacji Środków Trwałych wymieniono dziesięć grup, do których należy zakwalifikować w ewidencji dany składnik majątku firmy i ustalić właściwą stawkę amortyzacyjną. Instalacje fotowoltaiczne najczęściej przypisuje się do jednego z dwóch typów środków trwałych:
- grupa 3, rodzaj 348 KŚT („pozostałe turbozespoły i zespoły prądotwórcze”), w której roczna stawka amortyzacji wynosi 7%,
- grupa 6, rodzaj 669 KŚT („pozostałe urządzenia nieprzemysłowe”) o rocznej stawce amortyzacji wynoszącej 10%.
Jednak czasami prawidłowe zaklasyfikowanie danej inwestycji nastręcza przedsiębiorcom pewnych trudności. Dlaczego? Jakie wyzwania w zakresie amortyzacji podatkowej stoją przez inwestorami w OZE?
Amortyzacja podatkowa inwestycji OZE – czy panele to zawsze środek trwały?
Jednym z wyzwań jest odpowiedź pytanie, czy panele fotowoltaiczne zawsze należy uznać za samodzielny środek trwały. Jak wynika z wyjaśnienia do grupy 1 KŚT („Budynki i lokale”) w pewnych przypadkach stanowią one bowiem ulepszenie środka trwałego. Jeśli panele można odłączyć od budynku bez naruszania jego konstrukcji, a także bez szkód dla samej instalacji, stanowią odrębny środek trwały. Jednak jeżeli instalacja OZE została trwale wbudowana w konstrukcję budynku, wydatki z nią związane zwiększają wartość początkową nieruchomości i są jej ulepszeniem (zgodnie z indywidualną interpretacją podatkową z dnia 8 listopada 2019, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.424.2019.2.MD).
Jak profesjonalnie rozliczyć inwestycję OZE dla celów podatkowych?
Innym wyzwaniem jest to, jak profesjonalnie rozliczyć inwestycję OZE dla celów podatkowych. Niektóre elementy instalacji fotowoltaicznych czy farm wiatrowych podlegają bowiem podatkowi od nieruchomości, a niektóre – nie.
Eksperci zalecają zastosowanie rozliczenia cost segregation (szczegółowego wyodrębnienia środków trwałych oraz ustalenia ich wartości początkowych z uwzględnieniem kosztów pośrednich). Jednocześnie warto tak ukształtować zakres komponentów, aby odpowiadały przedmiotom podlegającym podatkowi od nieruchomości (tzw. zasada 1:1). Takie rozliczenie wyróżnia wyjątkowa przejrzystość, co ma ogromne znaczenie również dla organów podatkowych.
Co jeszcze daje takie podejście? W przypadku „rozbicia” całej inwestycji na części składowe do niektórych z nich można zastosować wyższe stawki amortyzacyjne. Nieraz okazuje się też, że pewnych elementów nie dotyczą przepisy o podatku od nieruchomości (np. w przypadku farmy wiatrowej podlega mu fundament, ale łopaty, piasty czy gondola już nie). Takie postępowanie świetnie sprawdza się zresztą nie tylko dla inwestycji OZE, ale również rozliczania podatkowego innych środków trwałych (np. budynków z agregatami prądotwórczymi itp.).
Poza tym transparentna struktura rozliczenia zapewnia lepsze efekty przy badaniu due dilligence wykonanego przez potencjalnego nabywcę (po polsku pojęcie to tłumaczy się jako „należyta staranność”), czyli kompleksowej ocenie kondycji przedsiębiorstwa czy korzystności oferty. Dobry rezultat tego badania może zachęcić inwestora do skorzystania z oferty, np. kupna inwestycji OZE typu „ready to built”.
Masz więcej pytań? Zaufaj specjalistom, wybierz biuro rachunkowe Wrocław!
Dodaj komentarz