taniec-towarzyski
Taniec towarzyski - rodzaje, nazwy, charakterystyka

Taniec obecny jest na weselach, dyskotekach, a także w teatrach. Jest zarówno formą rozrywki, jak i sztuki. Dla jednych jest pasją i sposobem na wyrażanie emocji, dla innych ciężką pracą i wymagającym sportem turniejowym. Istnieje wiele rodzajów tańca, a jednym z nich jest taniec towarzyski. Dowiedz się, jakie są rodzaje tańca towarzyskiego. 

Taniec towarzyski – co to takiego?

Taniec towarzyski jest formą ruchu, która jest niezwykle efektowna i pełna emocji. Taniec ten wykonywany jest w parach. Jego początki sięgają tradycji tańców dworskich i salonowych. Obecnie jest dyscypliną sportową. Na całym świecie organizowane są turnieje tańca towarzyskiego, w których tancerze zdobywają kolejne tytuły, a także wyższe klasy taneczne. Najwyższą klasą światową jest klasa „S”, a krajową klasa „A”. Jednymi z najbardziej prestiżowych turniejów są: Blackpool Dance Festival czy też Asian Open Festival.

Jakie są rodzaje tańca towarzyskiego?

Taniec towarzyski dzieli się przede wszystkim na tańce standardowe oraz tańce latynoamerykańskie, które tworzą tzw. tańce turniejowe. Tancerze sprawdzają swoje umiejętności na turniejach tanecznych, zdobywając coraz to wyższe klasy taneczne. Spośród tańców tańczonych w parach wyróżnić można również tańce użytkowe, które nie znalazły się w kanonie tych turniejowych.

Taniec towarzyski – tańce standardowe

Tańce standardowe charakteryzują się eleganckim ubiorem, dostojnością i elegancją. Zalicza się do nich: walc wiedeński, walc angielski, quickstep, fokstrot oraz tango. Pierwsze dwa pochodzą z Europy i uznawane są za pierwsze tańce salonowe. Tańce standardowe wykonuje się w eleganckim ubiorze: we frakach i rozłożystych, długich sukniach.

Walc angielski

Walc angielski wywodzi się z Anglii. Po raz pierwszy został wykonany na początku XX wieku. Jest to taniec swingowy i wirowy. Pełen jest prostych i rytmicznych ruchów, a także obrotów. Jego tempo jest wolne – około 30 taktów na minutę. Na turniejach wykonywany jest jako pierwszy. Tańczony w kontakcie między partnerami, istotny jest również sposób trzymania, czyli tzw. rama. Ich ciała powinny tworzyć idealne linie, a prawidłowa postawa powinna zostać zachowana przez cały czas trwania tańca.

Tango

Taniec, który przez jakiś czas zaliczany był do tańców latynoamerykańskich. Tango pochodzi z Argentyny, a dokładniej z Buenos Aires. Wyróżnia się jednak jego kilka odmian, które utrzymane w podobnym klimacie różnią się między sobą figurami i charakterem. Wyróżnia się między innymi tango argentyńskie, tango amerykańskie czy tango fińskie. Na turniejach tańca towarzyskiego tańczy się go zaraz po walcu angielskim.

Walc wiedeński

Można powiedzieć, że walc wiedeński to szybka wersja walca angielskiego. Jego tempo to około 60 taktów na minutę. Po raz pierwszy wykonany został w Wiedniu, na początku XIX wieku podczas kongresu wiedeńskiego. Charakteryzuje się przede wszystkim szybkimi wirowymi obrotami. Pomimo szybkiego tempa jest elegancki i płynny. Tańczony jest płasko – zupełnie inaczej niż w przypadku walca angielskiego, gdzie istotne jest rytmiczne wznoszenie się i opadanie. Na turniejach tańczony jako trzeci.

Fokstrot

Kolejnym z tańców standardowych jest foxtrot. Taniec towarzyski pochodzący z Ameryki. Uznawany za jeden z najtrudniejszych, ze względu na charakterystyczne kroki kłusujące przypominające skradającego się lisa. Składa się zarówno z kroków wolnych, jak i szybkich. Przez wielu nazywany jest „najtrudniejszym spacerem świata”.

Quickstep

Taniec ten, podobnie jak fokstrot, pochodzi z Ameryki. Jest szybszą jego odmianą – około 48 taktów na minutę. Jest to najszybszy taniec towarzyskich, który charakteryzuje się licznymi podskokami, a także kickami (wykopy nóg). Tańczony jest zazwyczaj jako czwarty bądź piąty w zależności od klasy tanecznej.

Taniec towarzyski – tańce latynoamerykańskie

Tańce latynoamerykańskie są bardzo energiczne, dynamiczne, a przy tym bardzo efektowne. Tancerze ubrani są zazwyczaj w mieniące się, kolorowe i bogato zdobione stroje. U panów jest to najczęściej jednoczęściowy, obcisły kostium, który wykonany jest z lśniących materiałów. Stroje kobiece pełne są natomiast błyszczących cekinów, kamieni czy też frędzli, które doskonale podkreślają każdy ruch ciała. Turniejowe tańce latynoamerykańskie to: cha-cha, samba, rumba, pasodoble, jive.

Cha-Cha

Taniec wywodzący się z Kuby. Jest połączeniem rumby i mambo. Charakteryzuje się silną pracą nóg i wyraźnym „przeprostem” kolan. Mocna akcja dolnych części ciała wpływa na ruch bioder. Tempo jest umiarkowanie szybkie. Technika tańca cha-chy jest podobna do rumby.

Samba

Samba to jeden z najbardziej energicznych tańców latynoamerykańskich. Pochodzi z gorącej Brazylii, tańczona w karnawale w Rio de Janeiro. Pary tańczące sambę w szybkim tempie poruszają się po całym parkiecie. Figury pełne są pasji i emocji, a sam taniec nazywany jest często tańcem kochanków. Cechą charakterystyczną tańca jest tzw. bounce, czyli uginanie kolan i jednoczesne wypychanie bioder do przodu i do tyłu. Ciało utrzymywane jest nad przednią częścią stóp. Na turniejach samba tańczona jest jako pierwszy bądź drugi taniec (zamiennie z cha-chą).

Rumba

Jest to najwolniejszy taniec latynoamerykański. Nazywany często tańcem miłości i namiętności, gdyż pełen jest intymnych figur. Zadaniem partnerki w tańcu jest uwodzenie, dlatego tez taniec ten opiera się w głównej mierze na spacerze na przeprostowanych nogach oraz mocnej pracy bioder. W tym tańcu, zdecydowanie bardziej niż w innych, liczy się zaangażowanie, emocjonalność i zmysłowość. Rumba jest poniekąd spektaklem, w którym kobieta uwodzi i emanuje swoją seksualnością nie tylko swojego partnera, ale również wszystkich wokół. Rumba na turniejach tańczona jest jako trzeci taniec.

Pasodoble

Pasodoble uznawane było kiedyś za taniec standardowy. Podczas tańczenia partnerzy przenoszą się do Hiszpanii, na arenę toreadorów. Mężczyzna jest toreadorem, kobieta natomiast pełni rolę płachty. Taniec ten obrazuje walkę z bykiem – jest pełen napięcia i niepokoju. Pasodoble podzielone jest na trzy części, z czego każda ma ściśle określoną liczbę taktów. Na zakończenie każdego z nich pary przyjmują charakterystyczne pozy, które są mocno akcentowane w muzyce. Pasodoble jest tańcem niezwykle efektownym. Na turniejach tańczony jako czwarty.

Jive

Ostatnim tańcem latynoamerykańskim tańczonym na turniejach jest jive. Jest to taniec pochodzący z Ameryki, który charakteryzuje się bardzo szybkim tempem. Taniec jest niezwykle dynamiczny i skoczny. Pełen charakterystycznym „kicków”, czyli szybkich kopnięć. Na turniejach tańczony jako ostatni, co jest sporym wyzwaniem dla partnerów tanecznych ze względu na swoją dynamikę.

Klasy taneczne w tańcu towarzyskim

Taniec towarzyski jest dyscypliną sportową od początku XX wieku. Pierwszy turniej odbył się we Francji w 1907 roku. Później organizowane były mistrzostwa świata w stolicach różnych państwa europejskich. Z czasem powstała Światowa Federacja Tańca Sportowego (WDSF), a w Polsce Związek Zawodowy Nauczycieli Tańca Rzeczpospolitej Polskiej, który obecnie nazywa się Polskim Towarzystwem Tanecznym.

Na turniejach tanecznych tancerze rywalizują w kilku grupach: rekreacyjna, sportowa, hobby i seniorów. W każdej z tych grup wyróżnić można kilka kategorii wiekowych, a także klas tanecznych. W grupie sportowej wyróżnia się 6 klas tanecznych. Turnieje taneczne cieszą się dużą popularnością m.in. w Anglii, gdzie odbywa się jeden z największych, najstarszych i najbardziej prestiżowych turniejów, czyli Blackpool Dance Festival.

Klasa taneczna E

Jest to najniższa klasa taneczna. Przyznawana jest automatycznie – otrzymują ją tancerze, którzy przystępują do swojego pierwszego turnieju tanecznego. Dzieci od 7 do 11 lat tańczą 6 tańców towarzyskich: walc angielski, wiedeński, quickstep, samba, cha cha i jive. Starsze kategorie wiekowe tańczą dodatkowo tango oraz rumbę.

Aby awansować do wyższej klasy para musi zdobyć 150 punktów, a także stanąć na podium 3 razy. Przejście do kategorii D gwarantuje również znalezienie się w pierwszej trójce na Ogólnopolskim Turnieju Tańca Towarzyskiego o Puchar Profesora Mariana Wieczystego.

Klasa taneczna D

W klasie tanecznej D obowiązują takie same zasady, co w klasie E. Aby uzyskać awans, konieczne jest uzyskanie 200 punktów oraz 5 miejsc na podium. Wyższa klasa taneczna jest możliwa do uzyskania również na tzw. Wieczystym. Należy znaleźć się w pierwszej trójce turnieju.

Klasa taneczna C

W klasie tanecznej C po raz pierwszy pojawia się podział na tańce standardowe i tańce latynoamerykańskie. Są one oceniane oddzielnie, a tancerze mają możliwość wystąpienia zarówno w tylko w jednym stylu, jak i obydwóch. W tej klasie tanecznej pojawiają się również dwa nowe tańce: pasodoble i fokstrot. Oznacza to, że pary tańczą wszystkie 10 tańców. Aby zdobyć tę klasę taneczną konieczne jest uzyskanie 200 punktów i sześciokrotne uplasowanie się na podium.

Klasa taneczna B

Jest to jedna z wyższych klas tanecznych. Jest to moment przełomowy dla tancerzy, gdyż zakres figur zmienia się z podstawowego na zaawansowany. Można tańczyć tzw. wariacje taneczne. Zmianie ulegają również stroje partnerów. Mężczyźni mogą nosić frak, a w strojach kobiecych mogą zacząć pojawiać się różne dodatki, takie jak cekiny czy też kamienie ozdobne. Aby uzyskać te klasę należy stanąć na podium 6 razy i uzyskać 200 punktów.

Klasa taneczna A

Jest to najwyższa klasa taneczna w Polsce. Tancerze reprezentują zaawansowane figury, które wykonywane są na wysokim poziomie technicznym. Uzyskanie klasy A jest możliwe po ośmiokrotnym uplasowaniu się na podium bądź znalezieniu się w pierwszej trójce na OTTT o Puchar Profesora Mariana Wieczystego.

Klasa taneczna S

Najwyższa międzynarodowa klasa tańca towarzyskiego. Aby ją uzyskać należy stanąć 10 razy na podium bądź uplasować się na wysokiej pozycji na Mistrzostwach Polskich. Możliwość uzyskania tej klasy jest również możliwa dzięki znalezieniu się w pierwszej trójce OTTT o Puchar Profesora Mariana Wieczystego. Klasa S jest marzeniem każdego tancerza. Zdobywają ją jedynie Ci najwytrwalsi i najbardziej zdeterminowani.

Nazwy tańców salonowych

Tańce salonowe powstały na drodze ewolucji tańców dworskich. Wśród nich znajdą się również takie, których początków można szukać w tańca ludowych. Z nich, w późniejszych czasie, wyłoniły się tańce towarzyskie. Do najpopularniejszych należą m.in. gawot, kadryl czy też lansjer.

Gawot

Gawot jest tańcem ludowym starofrancuskim. Tańczony był na dworze króla Ludwika XIV. Posiada żywy, skoczny i wesoły charakter. Posiada metrum parzyste, a także charakterystyczny półtaktowy przedtakt.

Kadryl

Jest to francuski, wytworny taniec salonowy. Powstał za czasów Napoleona I. Składa się z 5 figur tanecznych, które wykonywane są przez 2 lub 4 pary, które są ustawione po kwadracie. Najczęściej kończył się galopem i przytupem, co drugi krok. Posiada przemienne metrum 6/8 i 2/4.

Lansjer

Taniec ten powstał w Wielkiej Brytanii. Popularny był w XIX wieku. Stanowił odmianę kadryla. Charakteryzował się ceremonialnością. W figurach można było doszukiwać się prób naśladowania dawnej dworskiej galanterii.

Tańce użytkowe

Taniec towarzyski to również tańce użytkowe, które nie weszły do kanonu tańców turniejowych. Wśród nich znaleźć można między innymi salsę, bachatę czy kizombę. Podobnie jak w tańcu towarzyskim, te rodzaje tańców również posiadają swoje turnieje – krajowe czy europejskie – w których nie zdobywa się jednak klas tanecznych. Różnicą może być również fakt, że wymienione wyżej tańce mogą być tańczone zarówno w parach, jak i solo.

Tańce użytkowe to również tańce, które mogą być tańczone na różnego rodzaju imprezach tanecznych, takich jak wesela czy studniówki. Szkoły tańca oferują kursy, które nastawione są na użytkowość i uniwersalność uczonych kroków. Wszystko po to, by nabrać pewności siebie i poznać uniwersalne figury, które są możliwe do wykorzystania przy większości popularnych utworów muzycznych. Mowa tutaj m.in. o disco foxie czy disco sambie. Podczas nauki tego typu tańców, partnerzy mogą nabyć np. umiejętność prowadzenia partnerki.

Related Posts

3 Komentarzy

  • Mariola Kulkowska
    1 marca 2021

    Witam kto stworzył taniec Lansjer

    • Lubliniczanin
      3 marca 2021

      Niestety nie wiadomo, kto dokładnie stworzył ten rodzaj tańca. Wiadomo, że powstał on w Wielkiej Brytanii 😉

  • Człowiek
    6 stycznia 2022

    Dzięki pomogło mi to bardzo chociaż jestem tancerzem to mi to bardzo pomogło

Average
5 Based On 2

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Required fields are marked *

Array